OMGEVING LA CABRERA EN SEGOVIA

DE EERSTE CAMPINGPLAATS IS IN LA CABRERA. VEEL IN DE OMGEVING AL GEZIEN, MAAR ER BLIJFT ALTIJD NOG WEL WAT MOOIS TE ZIEN. WAT TE DENKEN VAN SEGOVIA!

VERTREK

Op woensdag 1 april stond het vertrek op 08.00 uur gepland. Maar wij zijn nog even langs de Belgische, invalide vrouw die aan de andere kant in de nieuwbouw huizen woont, gereden om gedag te zeggen. 8.15 uur vertrokken wij naar de AP-7 richting Madrid. Daarna werd het de A-31 via Villena, Almansa, Albacete, La Roda, die hierna overgaat in de A-3, langs Tarancón, over de Taag heen naar de R-3, daar was een stukje tolweg € 2,75. Vervolgens via de M-50 langs Madrid, daarna de A-1 langs St Agustin del Guadalix bij afslag 57 eraf. Tot aan hier hebben wij alleen maar snelweg gereden, met de cruise control aan op zo’n 90-95 km per uur!

De afslag was naar La Cabrera en daar ligt de camping Pico de la Miel. Aankomst 14.30 uur, reistijd met twee korte stops 6.15 uur. Afstand 503 km.

CAMPING PICO DE LA MIEL

Na een uitgebreide inspectie door Wim werd er voor een plaats gekozen vlakbij het sanitairgebouw in het huisjesdeel. De camping is nl. 30 ha en heeft maar 52 toerplaatsen en de rest zijn allemaal huisjes of hele grote stacaravans met tuintjes die nogal kriskras verspreid zijn over de camping. Er zijn prachtige complexjes bij. De moeilijkheid was om met de bus en de caravan de draai te kunnen maken en niets te beschadigen. Het zou makkelijker geweest zijn op het toergedeelte te staan, maar men verzekerde ons dat dit het beste was, want de meesten blijven maar een nacht en dan zit je ’s morgens vroeg in het lawaai van de vertrekkers. Wij blijven hier 14 dagen.

De draai lukte zonder schade, caravan afgekopppeld en dan is het tijd voor de mover om zijn werk te gaan doen, maar helaas, die wilde nog niet meewerken. Gelukkig was er een Spaanse buurman die wel even wilde meeduwen, maar bleek dat die voornamelijk bezorgd was dat de parkeerplaats voor zijn zoon in beslag genomen zou worden. Die daar later trouwens helemaal niet mee zat.

We hebben hem goed neer kunnen zetten, dwars, zodat we niet al te veel hoeven te duwen of trekken als we er weer uit moeten en dan hopelijk met mover.

Om dit alles te vieren, hebben we een cavaatje tot ons genomen. Later zijn we op de fiets het dorp gaan verkennen en kwamen we bij een restaurant met levende have (als je dat zo mag zeggen van vis). Later in de week hebben we daar lekker gegeten.

Het sanitair is prima, mooi, maar ……… de eerste twee dagen was het water van de douche niet warm te krijgen, en dat is niet fijn douchen. Dan moet je toch even denken aan die heerlijke douche thuis. Maar we bleven positief en zie de derde dag een heerlijke warme douche. Na het paasweekend zijn wij de enigen hier, de rest is allemaal weer terug naar Madrid. En zo hebben we het sanitair voor onszelf!

ONZE EERSTE TRIP

Op vrijdag 3 april zijn we ons eerste toertje gaan maken. Een beetje de omgeving verkennen. In El Berrueco hebben we een lekkere koffie tot ons genomen in een café met allemaal vogeltjes aan de muur. Een gekwetter en gezang! Erg leuk.

Ons doel was om wat van de meren, eigenlijk stuwmeren, te zien. En dat is gelukt (met wat omwegen). Allereerst het Embalse del Atazar, prachtig, groot meer, geen rimpeltje in het water totdat Mancha erin sprong. Wij waren net voordat allerlei families met picknickmanden er kwamen om de dag door te brengen.

Een stukje verderop kom je eveneens bij een stuwmeer dat  van El Villar. Heel mooi en hoog, goed voor een film voor een stunt á la James Bond (op z’n Spaans Games!).

Weer iets verder kom je bij het Canal van Isabel II, alweer een stuwmeer.

In Paredes de Buitrago was een plein met een paar palen in de grond. Bij nadere inspectie bleek dat een plek te zijn om de paarden opnieuw te beslaan. Ook was er nog steeds een oven te vinden in een muur zoals ze vroeger kookten.

In Horcajuelo de la Sierra stond een kerkje met een balkon. Je zit hier op een grote hoogvlakte rondom Madrid. De basishoogte is ongeveer 800 m. Maar op vele plekken zit je hoger. Onderweg bereikten we een hoogte van 1300 m.

SEGOVIA

Op zaterdag 4 april zijn we naar Segovia gereden, omdat mijn laptop alweer kuren vertoonde. We hebben in een winkel iemand gevraagd waar we terecht konden en die wees ons vriendelijk de weg. Helaas was deze zaak al gesloten. Een andere was nog wel open, maar wees ons toch op de tijd, dat hij om 14.00 uur ging lunchen en meestal zijn de winkels in Spanje op zaterdagmiddag dicht. Deze meneer wist het probleem niet op te lossen. Daar hadden we nou meer dan 100 km voor gereden! Balen!!!!

Maar we hebben ons wel kunnen vergapen aan het aquaduct van Segovia. Heel mooi en oud. Hoe oud ook alweer Wim?

“Het Romeinse aquaduct is gebouwd in het begin van de tweede eeuw na Chr. tijdens de regering van keizer Trajanus. Het bracht het water van de bron in de bergen bij Fuenfría over een lengte van 17 km naar de stad, waar het water eerst in een enorme ondergrondse opslagplaats werd opgevangen (El Caserón) voordat het via een stenen kanaal naar een tweede toren (Casa de Aguas) werd getransporteerd. Daar werd het zand er uitgehaald en vervolgde het zijn weg met een waterloop van 813 m met een hellinghoek van 1% tot El Postigo. Het aquaduct was oorspronkelijk 15 km nu nog 728 m. Het telt 170 bogen, 25.000 granieten blokken en het hoogste punt is 29 m. In 1072 is een deel door de Islamieten (Almohaden) verwoest, maar later weer hersteld in de 15e eeuw. De granieten blokken zijn zonder cement op elkaar geplaatst. Boven de drie hoogste bogen is door de Romeinen een plaat met bronzen letters geplaatst, waarop de datum en de architect staan geschreven. Ook kun je daar twee nissen zien elk aan een kant van het aquaduct. In een van die nissen staat een beeld van Hercules, die volgens overlevering de stichter van de stad zou zijn geweest. Ten tijde van de Reyes Catolicos is er in een nis het beeld van La Virgen de la Fuencisla (beschermheilige van de stad) en van San Sebastian geplaatst.

In de late Middeleeuwen werd het aquaduct ook gebruikt door de rijke lakenhandelaren, zij lieten hun paleizen tussen de bogen bouwen, daardoor waren er nog maar twee bogen over voor het verkeer. Later werden de huizen weer afgebroken en verkeer door de bogen verboden, omdat dat veel schade zou geven aan het zo belangrijke aquaduct voor Segovia.”

Dankjewel Wim voor deze historische bijdrage.

Het was er ongelooflijk druk, maar dat heeft vooral met Pasen en het weekend te maken. Veel Spanjaarden gaan er juist op deze dagen op uit om iets te bekijken en te eten.

Segovia wordt in een volgende blog vervolgd, want er is meer, veel meer te zien!

RELAXEN

Ieder heeft zo zijn eigen manier van ontspannen. Voor Wim is dat lekker in het zonnetje zijn, of dat nou liggend in zijn stoeltje is of toch maar even een balletje slaan. Ik vind het lekker om in het zonnetje te liggen en af en toe een stuk in mijn boek te lezen, wat op de computer te kijken, een spelletje wordfeud te spelen op de telefoon.

LAPTOP

Maandagmiddag is er iemand vanuit Guadelix de la Sierra op de motor naar ons toegekomen om eens naar onze laptops te kijken, want inmiddels had Wim’s laptop met de hele grote monitor geen beeld meer. Dat was gauw verholpen, als je een beetje duwde aan de zijkant van de monitor en hem in een bepaalde stand zet, is er geen enkel probleem.

Maar mijn laptop was niet ter wille. Na een 2 uur durende poging (en € 60) van een meneer die er echt verstand van had en allerlei schijfjes en dingen erop los gelaten had, was het enige wat hij ons kon adviseren hem terug te brengen naar de fabrieksinstellingen. Dat hebben we uiteindelijk gedaan. En jawel hij werkte weer!!! Helemaal happy!, nou ja helemaal, wel wat foto’s kwijt en programma’s en geen Word meer. Maar daarvoor Open Office gedownload en dat werkte goed, want daarmee was onze vorige blog geproduceerd.

De volgende ochtend niet meer op te starten en tot op heden nog steeds niet, we krijgen hem zelfs niet meer terug naar de fabrieksinstellingen. Ik ben in staat om dat ding bij de vuilnis te zetten, maar eerst hem in elkaar te trappen, maar we blijven geduldig en kijken onderweg nog of we hem ergens anders toch nog aan de praat krijgen.

EEN TWEEDE TRIP

Op dinsdag 7 april zijn we nog maar eens een andere kant op gereden, nl naar Guadelix de la Sierra. Ook hier zijn stuwmeren en een prachtig landschap. Vandaar zijn we naar Colmenar Viejo gereden waar ze een enorme Arena hebben voor de stierengevechten. We hebben nog niet eerder zo’n grote gezien. Na een bakje koffie buiten op een terras zijn we nog wat verder het dorp in gelopen en troffen we daar een Basiliek de Asunción de Nuestro Señora uit 1779 aan. Mooi en rijk aan de binnenkant. De deurknop heeft de Jacobsschelp, teken van de pelgrims naar Santiago de Compostela. Buiten zitten er veel nesten met ooievaars.

Van de laptopreparateur hadden we gehoord dat in El Molar er nogal wat Bodegas zijn en die hebben we ook gevonden. De meesten waren dicht omdat het net Paasweekend was geweest, maar er was er een open en daar hebben we buiten heerlijk op het terras gegeten. Voor ons heeft een bodega altijd de klank van een plek waar je wijn kunt proeven, maar hier was het toch meer eten, maar het bijzondere was dat het grotten waren. En lekker dat het eten was! Heerlijke, malse biefstuk en kip met knoflook. mmmmmmmmm! Mancha kon er buiten bij zitten, maar op het eind kon hij het toch niet laten om een kat de boom in te jagen, die zat daar echt met een hele dikke staart.

Al met al een geslaagde trip.

HET WEER

De eerste nacht hier was het vreselijk koud, kachel aan, maar later werd het beter en hebben we heel vaak in het zonnetje kunnen zitten of liggen. Maar het moet gezegd: we hebben ook natte sneeuw gehad en een hevig pak onweer.

VOLGENDE KEER

Dan gaan we het weer over SEGOVIA hebben, maar dan vanuit onze volgende stopplaats La Galende, want morgen vertrekken we naar deze plaats waarschijnlijk in de regen en aankomst ook.

Lieve groeten van Wim, Marijke en Mancha uit La Cabrera

14 april 2015