BASKENLAND

WAT EEN PRACHTIG LAND EN AARDIGE MENSEN, JE KUNT ZE ALLEEN NIET VERSTAAN! WE HEBBEN SAN SEBASTIAN BEZOCHT EN DE LAATSTE PLAATS VOOR DE FRANSE GRENS: HONDARRIBIA. ZARAUTZ IS LEUK EN GETARIA IS BIJZONDER MET EEN MODEMUSEUM. HET HOOGTEPUNT DEZE KEER WAS DE PUENTE BIZKAIA.

GRAN CAMPING ZARAUTZ

Woensdag 6 mei 2015: Reis naar Zarautz en verblijf op de camping. De reis was voorspoedig met mooi weer. Het eerste stuk vanaf de camping bij Villafranca ging over een binnenweg, maar die hadden wij al eens gereden en was goed, dus dat spaarde weer tolgelden uit. Zo reden wij onderlangs Pamplona en daarna omhoog naar Vitoria-Gasteiz al in Baskenland. Het landschap veranderde sterk, want wij kwamen van een soort hoogvlakte en doken de bergen in die een gordel vormen langs de Golf van Biskaje. Toen namen wij wel de tolweg, zodat wij de vele tunnels konden gebruiken. Naarmate wij de kust naderden, werd het weer slechter. Bij Zarautz aangekomen, moesten wij onze hut een behoorlijk steile weg omhoog sleuren, zelfs in de camping moesten wij nog omhoog! Maar dan heb je wel een mooi uitzicht! Het waren zo’n 168 km en dat deden wij in 2,5 uur.

De camping is inderdaad groot en goed georganiseerd. Ons werd gelijk verteld dat we de caravan op een bepaalde manier neer moesten zetten en niet anders. Het sanitair is goed, warme douches, maar wel erg open. In de winter lijkt het me wat aan de koude kant.

Wij stonden snel en zijn de middag even een ritje langs de kust gaan maken; eerst Zarautz in naar het VVV en het strand bekeken waar net twee mensen surfles kregen.

De weg loopt direct langs zee, prachtig!! Naar het volgende dorp is een voetpad langs de weg, want wandelen zit de Spanjaarden in het bloed. Volgende dorpen Getaria, Zumaia en dan Deba, daar zijn wij omgekeerd en terug gereden. Wij moesten ons mentaal voorbereiden op Barça x Bayern München. Wat een wedstrijd heeft Messi ons gegeven! Wij zagen dit op een groot scherm in de bar van de camping. De sfeer was geweldig! De bar en het restaurant zijn goed, niet uitstekend, maar om er naar voetbal te kijken is het extreem goed. Er zijn zeker 3 televisies en een groot scherm en dan nog een klein tv-tje.

ZARAUTZ

Geschiedenis: Zarautz kreeg in 1237 Stadsrechten van Fernando III van Castilië. Tot de 16e eeuw leefde de bevolking van de walvisvangst, toen die weggevist waren, moesten zij wel iets anders gaan doen. Dat werd landbouw, textiel en het maken van meubels en schepen. De Nao Victoria is hier gebouwd; het eerste schip dat rond de wereld gevaren is met kapitein Juan Sebastián Elcano, die in het dorpje Getaria geboren werd en daar staan nog een enorm monument en nog eens twee beelden van hem. Het strand van Zarautz is het langste van de golf van Biskaje en wij zien het vanaf de camping die zo’n 200 m hoger ligt. Op dit strand wordt veel gesurft, want er komen lange rollers aan. Het Palacio de Narros is niet te bezoeken, privé bezit. De Spaanse koningin Isabel II (1830-1904) gebruikte het in de zomer en later ook de Belgische koningin Fabiola.

Malla Harria is een overslagplaats geweest voor ijzererts en die restanten zijn te vinden direct onder de camping na een enorme afdaling en een nog zwaardere klim terug naar de camping. In 1891 is er een kabelbaan gebouwd van 11 km om het ijzererts dat gedolven werd in Andazarrate naar de kust te brengen. Daar zijn nog de restanten te zien van de opslagplaats en de funderingen van de peilers die tot in zee lopen op een lange rotsstrook. Tot 1923 heeft het gefunctioneerd, in 1940 heeft men de metalen pylonen gedemonteerd en weer gebruikt voor de cementindustrie.

Donderdag hebben wij gebruikt om alles weer op orde te brengen, ook onszelf door uit te slapen en heerlijk in het restaurant van de camping van een dagmenu te genieten.

SAN SEBASTIÁN

Vrijdag 8 mei naar San Sebastián langs de kust. Deze stad bestaat uit honderden viaducten, want alleen langs de stranden is het vlak. Daarbij komt dat er veel grote gebouwen staan en er weinig ruimte is; om te rijden niet eenvoudig en alle bewegwijzering staat in het Baskisch, dus je kunt niets vinden. Het is wel een mooie moderne stad, zeer toeristisch. Vooral in de zomer is het voor Spanjaarden uit geheel Spanje een vakantiebestemming. Het centrum heeft veel ruime straten die vrij van verkeer zijn. De kathedraal ziet er van buiten wel aardig uit, maar van binnen zeer eenvoudig!

HONDARRIBIÁ

Wij reden verder naar Hondarribiá over een wit weggetje vlak langs de kust, maar wel berg op en af. Deze stad zagen wij eerst vanuit de hoogte en dat was wel erg mooi; goed was de scheiding met Frankrijk te zien door de riviermonding van de rivier Bidassoa. Het is een vissersdorpje, toeristisch en natuurlijk vol met restaurants, waarvan wij er een bezochten en daar zeer voldaan vandaan kwamen. Heel veel mensen stonden daar een wijntje en een tapaatje tot zich te nemen. 

Terug naar de camping een beetje rozig, maar dat kwam door de vino rosado van 13%. Wij reden 118 km en waren 6,5 uur onderweg.

GETARIA

Zaterdag 9 mei terug naar het buurdorpje Getaria, een vissersdorp met een volledig ingebouwde kerk, waar net een bruiloft plaatsvond. Het gebied hier is bekend om de licht mousserende witte wijn, de Txakoli, die wij natuurlijk in een bar aan de haven geprobeerd hebben en die inderdaad erg lekker is. Aangezien het een erg jonge wijn is, varieert de kwaliteit per jaar en meenemen heeft dus geen enkele zin, want de wijn moet jong gedronken worden.

De heer Cristóbal Balenciaga is geboren in 1895 in Getaria en had op zijn 19e jaar al een Couturewinkel in San Sebastián en begon op zijn 22e in Parijs. Nu wordt zijn naam in een adem met Dior en Chanel genoemd. Het museum dat in deze plaats staat, heeft bijna de allure van het Guggenheim in Bilbao en is net zo goed om te bezoeken.

ALANTXOBE

Zondag 10 mei. Deze trip van 260 km en 8,5 uur ging via de kustplaats Alantxobe naar Portugalete bij Bilbao. Hééél lang geleden is Wim in Alantxobe geweest en dat had veel indruk op hem gemaakt, dus was het de omweg waard om weer te bezoeken. Het is een gewoon kustdorpje, maar je moet weten dat de weg naar beneden naar het vissersdorpje gaat. Er is maar één weg heen en terug, beneden een paar restaurants en bars en de haven met de opslagplaatsen. Vanaf beneden naar boven kijkend, zie je de huizen in een kloof geplakt. Gelukkig waren wij nog buiten het toeristenseizoen, maar toch konden wij maar net parkeren aan de haven!

PUENTE BIZKAIA

Daarna via binnendoor routes naar Las Arenas. Bij Butroe stond een kasteel aangegeven, dus direct van de weg af en een landweggetje op en inderdaad een kasteel en een zeer behoorlijke; Franse invloeden in de bouw en het werd gerestaureerd. Helaas privébezit, niet te bezoeken! Ook waren we even in Gernika want daar wilde Pablo Picasso dat zijn Guernica moest zijn, maar het origineel is in het museum Reina Sofia in Madrid en hier is het in een soort mozaïekvorm te vinden.

Las Arenas ligt aan de rivier de Nervión die hoog in het binnenland van het Baskenland ontspringt en via Bilbao naar zee stroomt. Bilboa ligt zo’n 15 km landinwaarts. Maar nu het piece de resistance (al vast mijn Frans oefenen voor komende woensdag), de brug tussen Las Arenas en Portugalete is gebouwd door een leerling van Eifel, Ferdinand Arnoudin en de ontwerper en promotor was Alberto de Palacio. De lengte van de brug is 160 m. Is geheel van metaal gemaakt en werd in 1893 in gebruik genomen. Nog steeds niet erg bijzonder, maar je rijdt met je auto een gondel op (max 6 auto’s), die hangt aan kabels en zo wordt de gondel naar de andere kant gerold.

Deze Puente Bizkaia is uitgeroepen tot werelderfgoed van de UNESCO. Het was de eerste in zijn soort ter wereld, daarna werden over de wereld meerderen gebouwd, daarvan zijn er nog 9 over waarvan de meesten niet meer werken. Daarom moesten wij er ons mee laten overzetten.

De organisatie van het geheel is wat knullig: je plaatst je auto in de rij en gaat via een automaat met aanwijzingen in het Baskisch je kaartje kopen. Voor de bus betaalden wij € 2,25 en voor Marijke € 0,35. Marijke ging eerst om vanaf de andere kant de aankomst te kunnen fotograferen. Wim stond met de bus vooraan, de controleur kwam en hij gaf zijn kaartje, hij had wel voor de bus betaald, maar had zelf als chauffeur ook nog een kaartje moeten kopen!! Nu was het ook nog mogelijk om met een lift de toren in te gaan om via het bovenportaal naar de ander kant te lopen, dus wij kopen nog twee kaartjes á € 0,35 en staan klaar om de lift in te gaan. De liftbediende liet ons niet toe, want wij hadden in het souvenirwinkeltje een kaartje moeten kopen, maar ja hoe had je dat kunnen weten. Het was duidelijk om de toeristen eens een poot uit te draaien, want p.p. moet je € 7,- voor een kaartje betalen! Dat ging niet door!

Daarna maar een kroeg ingedoken en daar was net de Formule I begonnen, dat hebben wij maar even meegepakt, er wachtte niemand op ons. Behalve dan dat het weer ´word feud-tijd werd en Marijke druk met haar mobiel in de weer ging.

RUSTDAG(EN)

Maandag 11 mei weer even bijgekomen en vast even buiten de camping gaan kijken bij een restaurant om daar dinsdag te gaan ´Menu del día’en´. Maar een rustdag is het nooit helemaal, want dan koken we, ruimen wat op, of maken wat schoon en dan wordt het uitzoeken van de foto´s en het maken van de blog. Dat neemt altijd wel wat tijd in beslag. Maar het was wel fijn om even niet op pad te hoeven.

Op dinsdag ook een beetje gelummeld, wasje gedraaid en in de droger gedaan, maar eerst alvast de foto´s en een video op de blog geplaatst. Daarna lekker gaan eten net even buiten de camping, het was extreem goed. Het voorgerecht van Wim bestond uit gerookte zalm, ansjovis en nog een stukje gerookte vis in het zuur met wat salade. Marijke had een gigantische, heerlijke ensalada mixta. Het hoofdgerecht was ook verrukkelijk, wijntje, nagerecht, brood, allioli en koffie voor € 10 p.p.!!!!

En ondertussen is het weer opgeklaard. Wim heeft even in de zon gelegen, maar doet nu een echte siësta. En ik ben met de blog bezig, er moet er toch één het werk doen, niet dan!?

Maar Wim heeft grotendeels de tekst voor deze blog geschreven, dat maakt het voor mij weer makkelijk.

Vanavond gaan wij weer naar de bar en gaan dan de return zien van ons geliefde Barça tegen Bayern. We verheugen ons er nu al op.

HET WEER

Het was afwisselend, we hebben wat in de zon kunnen liggen, maar we hebben ook mistige dagen gehad. En een keer dat het begon te waaien. Hier boven op de camping zit je dan wel in de volle wind. Maar het uitzicht is zo mooi, dat vergoedt alles.

VOLGENDE KEER

Dan zitten we in Frankrijk, bij het plaatsje Vielle Saint Girons op een naturistencamping. Het weerbericht is ons niet gunstig gezind, want ik denk dat we zeker de eerste paar dagen niet uit de kleren gaan, want veel te koud en te nat. Maar het moet een prachtige camping zijn met een Spa en massages etc. We gaan ons daar zeker wel vermaken.

Lieve groeten uit zonnig Zarautz, Wim, Marijke en Mancha

12 mei 2015