'OVERWINTEREN' IN ENTRE NARANJOS

WE HEBBEN IN DE PERIODE HALF SEPTEMBER TOT EINDE JAAR NOGAL WAT KILOMETERS GEMAAKT. ZO ZIJN WE IN CARTAGENA, NEDERLAND, ALICANTE EN DE SIERRA NEVADA GEWEEST. BOVENDIEN NOG EEN WEEK BEZOEK VAN BIANCA.

FOTOCLUB

Zoals jullie inmiddels wel weten ben ik (Marijke) behoorlijk aan het fotograferen geslagen en zien jullie bij de foto's inmiddels drie winnende foto's en een gedeeld derde (dogfood). Het is een aardig tijdverdrijf, je leert nog wat, je ontmoet leuke mensen en je ziet zo nog wat.

CARTAGENA

Op 6 oktober ben ik met leden van mijn fotoclub TDCC (Torrevieja Digitial Camera Club) een dagje naar Cartagena gegaan om daar wat leuke fotootjes te scoren. Allereerst staat daar een prachtig en groot standbeeld van een blote man; het staat voor alle doden en gewonden door terreurdaden. Op weg naar het maritiem museum zagen we een echtpaar vissen en ze hadden beet!!! In dat museum – waarvoor het entreebedrag vrijwillig is – was veel te zien over de ontwikkeling van duikboten. In een ander museum is de eerste van Europa te zien, voorheen stond die gewoon buiten op de boulevard aan de haven. Zelfs de mariniers werden in het museum rondgeleid. Er staan nog veel meer mooie beelden, er is een mooi amfitheater en nog een deel van een kasteel. We hebben die dag niet alles kunnen bekijken, maar het was erg leuk en warm.

GOLF

En wat is Wim's grote passie? Juist golfen. Hij is lid van de Vistabella Golf Society op de baan in onze urbanisatie en lid van een Spaans gefedereerde club The Celts die hun honk op La Serena hebben, daar speelt hij meestal een keer per maand of valt in bij competities en af en toe een speciaal toernooi. Op 'onze' baan speelt hij zeker twee keer per week en met buren of soms met mij. Door mijn gebroken kuitbeen was dat een tijd niet mogelijk, nu wel weer.

TRIPJE

Met Robin(a) en Tony zijn we op 30 oktober nog een toeristische tour gaan maken omdat ze na het bezoek aan Cartagena wel benieuwd waren naar meer in die omgeving. Wij zijn redelijk bekend daarmee en we hebben ze meegenomen naar Bolnuevo waar enorme erosie sculpturen zijn. Zeer fotogeniek!

Langs de kust zijn we teruggereden om aan de andere kant van Cartagena in een leuke baai buiten op het terras te gaan eten. Maar dat mooie plan ging niet door, juist deze week was het restaurant wegens renovatie gesloten. Met omzwervingen (drie keer langs een kerkhof!) zijn we toch maar in Cartagena gaan eten. Na deze heerlijke onderbreking zijn we naar Portmán gereden, dat ligt in een omgeving waar vroeger allemaal mijnen waren. De restanten zijn nog goed te zien, de kleur van het strand is nog donker. Het kleine haventje is rommelig en er wordt veel gevist en gedoken.

De laatste stop was in Cabo de Palos waar we neergestreken zijn op een terrasje waar ze uitstekende witte wijn hadden. Het was een zeer geslaagde dag.

ZIEKENHUIS EN OHRA

Voordat we naar Nederland konden vertrekken, moest ik eerst naar het ziekenhuis in Elche ter voorbereiding op een galblaasoperatie. Er was ontdekt dat ik galstenen had en daarom moest de hele galblaas eruit. We waren dit keer bij het IMED in Torrevieja begonnen, binnen zeer korte tijd waren er diverse onderzoeken afgerond: 9 buizen bloed afgenomen, een echo, gesprek dokter, doorverwijzing chirurg in Elche, afspraak chirurg (die voor ons ondersteboven een tekening maakte met alle organen en risico's), maar helaas geen X-ray van longen want apparaat kapot. Maar wel een hartfilmpje, ritme afwijkend. Dat laatste was op maandag 2 november, dus dinsdagmorgen terugkomen, X-ray longen en bij cardioloog uitgebreider onderzoek. Maar die dag zouden we dus vertrekken. Dinsdagmorgen toch langs ziekenhuis en X-ray apparaat nog steeds kapot, bij cardioloog alles in orde. Datum operatie woensdag 18 november, dag na terugkomst uit Nederland.

Inmiddels was natuurlijk de OHRA verwittigd dat de operatie gepland stond en we toestemming nodig hadden, zodat het ziekenhuis betaald zou worden. Tijdens ons verblijf in Nederland hebben we elke dag gebeld hoe het er nu voorstond.

We werden van het kastje naar de welbekende muur gestuurd, zelfs zo dat we ineens doorverbonden werden met de internationale alarmcentrale! Begrijpelijk want de OHRA wilde het op de reisverzekering afschuiven (die we ook bij de OHRA hebben, dus …) en niet op de zorgverzekering. Ons maakte het niet uit als er maar betaald zou worden. Alle informatie van het ziekenhuis was via mail doorgestuurd, wij konden zelfs via internet de foto's van mijn galblaas bekijken! Maar de verzekering zei: we moeten eerst alle informatie vertalen en daar staat minimaal 10 dagen voor en het is erg druk! M.a.w. dat gaan we niet redden. Ze hadden de eerste melding binnen gekregen op 23 oktober en inmiddels was het al 10 november geweest, vandaar de beltaktiek. In diverse telefoontjes werd beloofd dat we terug gebeld zouden worden, maar je raadt het al, niet natuurlijk. Op dinsdag 17 november nog altijd geen groen licht en dat terwijl we duidelijk gemaakt hadden dat het ziekenhuis dat wel moest hebben en we per se wilden dat de operatie door zou gaan. Na weer een uitgebreid gesprek, kregen we toestemming en ze zouden het ziekenhuis waarschuwen!!! Via de mail bevestiging. Hoera!!!

Helaas, te vroeg gejuicht. Op woensdag 18 november waren we al om 8.00 uur in het ziekenhuis, eerst bij de verkeerde balie, maar snel de goede gevonden waar we zeer vriendelijk in het Nederlands te woord werden gestaan. En dat was maar goed ook, want wij mochten dan wel toestemming hebben, het ziekenhuis wist van niets. Na veel gepraat mochten we via mijn mail het bericht laten lezen en printen (had ik dat maar zelf gedaan, maar in Nederlands dus wie denkt dan dat je daar wat mee kunt). Van de vriendelijke dame kregen we uitleg: ja we hadden toestemming, maar nee de operatie kon nog niet doorgaan, want de OHRA had alleen toegezegd dat we tot een bedrag van 7.300 euro konden gaan voor de operatie, dat we het dus eerst zelf moeten betalen! De vraag rees al snel: wat kost het bij jullie? Nou dat viel reusachtig mee: slechts 4.500 euro. Dat kunnen we nog wel betalen, dus doe maar. Tja, dan moeten we even wachten tot de administratie open is, om 9.00 uur. Ik werd dus om 8.30 verwacht op de afdeling om geprepareerd te worden. Dame had de afdeling al gebeld dat het nog even kon duren. En dat klopte ook. Want onze Spaanse credit card wilde niet echt meewerken en doneerde slechts een klein bedrag. De Nederlandse hadden we in Nederland voor een aantal dingen gebruikt dus die konden we niet meer maximaal belasten, maar gelukkig nog wel wat op onze ING. Na talloze pogingen met almaar minder grote bedragen hebben we het bedrag bij elkaar kunnen sprokkelen, wat natuurlijk voor zeker nog een drie kwartier vertraging zorgde.

Inmiddels had ik aardig de racekak gekregen van al het gedoe, stierf ik van de honger (moest nuchter zijn), had ik dorst en een beetje de kriebels. Eindelijk mochten we naar mijn luxe verblijf met televisie, koelkast, prachtige badkamer en slaapbank voor Wim. Ik werd geprepareerd en mocht in de loop van de middag naar de catacomben voor de operatie, waar ik totaal niets van meegekregen heb. Het was wel wat later geworden dan de bedoeling was, waardoor ik de andere dag ook pas laat in de middag mocht vertrekken. De service was verder prima, ook het eten. Eindelijk naar huis. Ik had drie prachtige kijkgaten met krammen (ik heb daar foto's van maar die zal ik jullie besparen) en daar is nu van twee al helemaal niets meer te zien en geen pijn meer, dus succesvol verlopen.

BEZOEK AAN NEDERLAND

Nu iets leukers! De reis hebben we per auto vanuit Entre Naranjos gemaakt, zodat onze Hondenpon ook meekon. Het doel was het vieren van het afstuderen van Rianne en mooi meegenomen ook de verjaardag van Elly. We hebben veel vrienden gezien, heerlijk gegeten en gedronken bij en met iedereen, naar de sauna en we waren toerist in Rotterdam. Geweldige stad!

We hebben genoten!

WENSKAART

Elk jaar maken we zelf onze kaart, maar dit keer wilde er geen idee ontstaan. Laten we maar even uitwaaien op het strand van Guardamar del Segura met Mancha en dan zien we wel. Het weer was heerlijk, lekker zonnetje, kalme zee, Mancha vond een speelmakkertje en ineens wist ik het. Een afdruk van onze handen/poten bij de waterlijn en zie daar het resultaat!

BEZOEK

Bianca liet weten dat ze in december wat vrije tijd had en ze wilde graag een week bij ons doorbrengen, of dat kon? Natuurlijk kan dat! En wat was het weer leuk. Ze had een vroege vlucht op Alicante, vandaar dat we die stad met kasteel (Castillo de Santa Bárbara) gelijk maar zijn gaan bekijken. Gelukkig kun je met de auto naar boven en er schijnt ook een lift te zijn, maar na het parkeren is het toch nog wel wat klimmen. Vandaar heb je wel een prachtig uitzicht over de stad. Er was veel informatie te vinden en een leuke fototentoonstelling. Met als kers op de cake: een geweldig leuk bruidspaar, dat zelfs voor mij even de moeite nam om te poseren.

In Alicante zijn leuke straatjes met heel veel restaurantjes waar we in een achteraf straatje maar eens naar binnen gedoken zijn. We hebben daar voortreffelijk gegeten, hopelijk kunnen we het nog terug vinden.

Bianca heeft zich prima kunnen vermaken met hardlopen (oefenen marathon?), shoppen en relaxen. Het weer was werkelijk perfect!

We hadden dit keer een echte 'bonte-avond'. Er was een flamencoshow in restaurant La Herradura. Het eten was goed (dat is wel eens anders geweest), de show fantastisch en de sfeer geweldig. Dat is te zien op de video die ik zal uploaden. En dan weer dat vervelende afscheid nemen.

SIERRA NEVADA

Vorig jaar was het skiën in de Sierra Nevada iets minder goed bevallen door mijn gebroken kuitbeen waardoor Wim toen ook niet kon skiën. Dit jaar hebben we het over gedaan: Wim lekker op de lange latten en ik heerlijk met een boek in de zon, wat fotootjes maken, mensen kijken. Het was geweldig! Weinig sneeuw, maar er viel toch goed af te dalen op slechts enkele pistes. Op de foto's is te zien hoe weinig er lag. En daardoor ook hoe laag de waterstand in het stuwmeer is. Onze 'waterstand' was goed, elke dag was er après-ski in een piepklein barretje waar we altijd een tapa bij ons drankje krijgen. Een nieuw drankje voor ons is tinto de verano: ijs, rode wijn en fanta de limon. Lekker!

Het was een geslaagde vakantie, in maart gaan we naar Andorra! Ga ik dan wel of niet skiën?

DIEET

Het is me gelukt om inderdaad 10 kilo en zelfs meer (totaal 12,5) af te vallen. Maar door het bezoek aan Nederland met al zijn lekkere etentjes en drankjes met daarbovenop de skivakantie in een prima hotel, ben ik nu terug naar 10 kg. Het wordt weer tijd om weer verder te gaan met het dieet, er moet nog wel wat af. Ik voel me wel beter en kan weer leuke kleding aan!

HET WEER

We hebben geen klachten over het weer, het is tot ver in december zonnig en warm geweest. Slechts af en toe wat bewolkt en fris, ik geloof maar een dag regen. We hebben een enkele keer 's avonds de kachel even aan gehad.

VOLGENDE KEER

Onze jaarlijkse trip met de Vistabella Golf Society naar Benidorm staat weer op het programma, natuurlijk met de show in Benidorm Palace. Dit keer gaan Robin en Tony ook mee. We verheugen ons er zeer op. En er zijn nog meer plannen: februari ga ik een week naar Nederland, komt Cor een weekje naar ons (hoogtestage voor Mont Ventoux), in maart Andorra en dan voorbereiden voor onze caravanreis in Andalucía vanaf 1 april. We gaan beginnen met per maand te bloggen en later weer per week.

We wensen iedereen een heel gelukkig en gezond 2016! Blijf genieten!

Lieve groeten van Wim, Marijke en Mancha

meegemaakt van half september tot 31 december 2015, opgeschreven 7 januari 2016