NAVACONCEJO, PLASENCIA, WATER EN WAT GESCHIEDENIS

13 mei 2017 - Louro- Muros, A Coruña, Spanje

WE HEBBEN DEZE KEER VEEL WATER GEZIEN IN DE VORM VAN EEN WATERVAL EN DE RIVIER JERTE. PLASENCIA HEEFT EEN MOOIE KATHEDRAAL EN WE KONDEN HET NIET LATEN, TOCH MAAR WEER EEN KASTEEL.

d095 Castillo de Valdecorneja, 12e-14e eeuw, El Barco de Ávila

CAMPING RIO JERTE IN NAVACONCEJO

Het is donderdag 6 april en tijd om weer verder te gaan. Dit keer wordt het Navaconcejo, de reis duurt ongeveer 5 uur over een afstand van 227 km. De weg begon goed (twee-baans) maar slingerend, haarspeldbochten en grote hoogteverschillen. Over de eerste 35 km deden we 1 uur en 10 minuten. Helaas werd daarna de weg zelfs nog slechter. Dan maar langzaam rijden. Via Plasencia in de Comunidad Extremadura bereikten wij Navaconcejo. Zij ligt op dezelfde hoogte als Madrid en zo'n 140 km hiervandaan. De camping ligt aan een snel stromende rivier, nl. de Jerte.

We krijgen een mooie plek aangewezen. Het is strak blauw, 26 graden. Wat wil je nog meer? Nou wat te eten misschien. Het restaurant bij de camping is open, ook voor niet kampeerders, maar helaas geen dagmenu. De specialiteit is vlees van de grill, dus ons maar eens verwend met zéér veel vlees en een flesje wijn. Goed te doen!!!

We vermaken ons prima op de camping, omdat het weer goed is. Ik heb nog heel wat werk te doen aan het maken van het fotoalbum Reizen is fijn 2016 en Wim leest en zont wat. De omgeving is prachtig, dit is de streek van de kersenbomen. Mancha vindt het hier ook prima want hij kan heerlijk in de rivier zwemmen en vooral erin springen, tot groot vermaak van de andere kampeerders. En daar zijn er inmiddels aardig wat van. De camping is nagenoeg vol, want Semana Santa en dat wordt gevierd met hele families. En dan gebeurt het dat je nog een Alpenkreuzer (voor de kampeerders onder ons welbekend; de rest googelt maar even) met grote vakkundigheid door een jong stel uitgevouwen ziet worden. Weliswaar pal achter ons keukenraam, maar dat kan ook niet anders, want hij is gigagroot. Dat is Spaans, ook op het strand liggen ze vlak naast je, maar je hebt geen last van ze hoor! Misschien wat gesnurk of zo, maar dat is wederzijds, denk ik.

Dinsdag 11 april zijn we 12 ½ jaar getrouwd en eten we bij een restaurant Regino heerlijke, om te zuigen zo lekkere, solomios. Als ik er nog aan denk, jammie wat lekker! Flesje cava erbij, genieten maar!

PLASENCIA

Op donderdag 13 april gaan we naar Plasencia. Deze stad hebben we al eens bezocht, zo'n 7 jaar geleden, maar niet uitgebreid. Er is een gigantisch parkeerterrein net buiten het centrum van de stad en je kunt met een lift een plateau hoger en vandaar met roltrappen naar het centrum, want de stad ligt op een heuvel. We gaan de oude en nieuwe kathedraal bezoeken.

Maar wat komt er eerst: ja de geschiedenis, uiteraard met dank aan Wim.

Plasencia werd in 1189 door Koning Alfonso VIII gesticht met de naam Ut Deo Placet (moge het God behagen). Het is gelegen op een ronde bergtop, de rivier de Jerte loopt daar in een boog omheen in een diepe kloof. De stad verdedigde de grens van het Koninkrijk Castillië. In 1197 werden er dikke stadsmuren gebouwd met 68 torens en 6 poorten. Een aantal daarvan hebben we gezien.

De Romaans-Gotische kathedraal is uit de 13e/14e eeuw. Het ligt tegenover het Palacio Episcopal en op een deel van de resten van de oude kathedraal is de nieuwe gebouwd. Het is duidelijk te zien waar dit is gebeurd (zie foto d036), want het is niet afgewerkt. De kathedraal heeft 2 mooie, Renaissance voorgevels.

In de kathedraal mocht niet gefotografeerd worden, maar men was zo druk met het oefenen voor de Semana Santa optocht dat het me toch aardig gelukt is.

Op het Plaza Mayor zijn allerlei terrasjes en het oude stadhuis. Op dit plein komen 10 straten uit die allemaal vernoemd zijn naar een bepaald gilde, zoals Rúa Zapatería (schoenmakersstraat) en Rúa de los Quesos (kaasstraat).

CASCADA DEL CAOZO

We hebben op de camping leuke toeristische informatie gekregen en we besluiten op zaterdag 15 mei naar de waterval van Caozo te gaan. Het is door de dorpjes heen omhoog en je hebt dan ook een prachtig uitzicht, vooral zie je ook de vele kersenbomen. Het parkeren is gewoon langs de kant van de weg, in een bocht. Vandaar moet je het verder zelf doen: omhoog lopen. Gelukkig hadden we wandelstokken bij ons, Wim heeft een echte stok en ik één van mijn krukken, zeer bruikbaar, want het was echt nodig, zo steil en glibberig het er was. Het is inderdaad een mooie waterval, ik had helaas wat last van het zonlicht, dat precies boven de waterval stond.

NOGMAALS NAVACONCEJO

In Navaconcejo zijn we erna maar even op het terrasje van onze stamkroeg neergestreken voor een tinto de verano met een lekkere tapa. Hier gaan we vanavond weer voetbal kijken om Barça te zien spelen. Wim loopt ondertussen even naar de winkel van sinkel om montagelijm en pistool te kopen, want de caravan begint uit elkaar te vallen.

's Avonds gaan wij op de fiets zonder licht maar met reflecterende armbanden om naar en van de kroeg. Wim heeft een soort wit mijnlicht op zijn hoofd (ziet er niet uit!) en een rood licht achterop. Zo moet het lukken. En dat doet het ook, Barça daarentegen viel tegen en won nipt.

Zondag gaan we terug naar de bar voor Formule 1, helaas Max valt al in de 13e ronde uit. Maar ons kluppie Feyenoord doet het goed en wint. Ik win met Canasta (volgens Wim voor de derde keer op rij) en we verwennen ons met een heerlijke flesje wijn in een lekker zonnetje.

Er is inmiddels een eenzame fietser gearriveerd met een superklein tentje. Hij zit op de grond tegen een stukje muur zeer onprettig te zitten. Dat zie je gewoon. Wij hebben stoelen genoeg, kleine moeite om even een stoel te geven. Hij was zichtbaar blij en had hem de andere ochtend netjes teruggezet.

Het was weer een dag met een goud randje!

EL BARCO DE ÁVILA

We gaan op dinsdag 18 april maar weer eens een tripje maken. We rijden over de Puerto de Tornavacas van 1275 m hoogte via een aaneenschakeling van haarspeldbochten naar boven vanwaaruit we een prachtig uitzicht hebben over het dal van de Rio Jerte die hier ontspringt en langs de camping dendert.

We gaan door naar El Barco de Ávila waar – hoe kan het ook anders – een kasteel is. Deze plaats werd zo'n 500 jaar v.C. reeds bewoond door de Vetones, die in castro's leefden. Dit zijn hutten die vanonder stenen hebben met rieten daken. Na 711 kwamen de Arabieren die het zoet water van de bergen opvingen en distribueerden. Tevens waren er in deze tijd ook Joden gevestigd. Het gebied was in het bezit van de Duques de Alba. Één van de inwoners werd door de Inquisitie in 1546 naar Peru gestuurd om daar orde op zaken te stellen. Hij stichtte de stad La Paz.

Tijdens de herbevolking na de Arabieren rond 900-1000 is de stad ontstaan aan de rivier de Tormes. De stad werd ommuurd. Het Castillo de Valdecorneja werd gebouwd in de 12e eeuw op het hoogste punt in de vallei op een oude castro van de Vetones. Het werd puur uit militair oogpunt gebouwd. In de 19e eeuw werd het als begraafplaats gebruikt. Helaas niet te bezoeken, maar via de openingen was te zien dat de muren zeker 2 m dik zijn.

De Ermita Santísimo Cristo del Caño is uit de 17e eeuw. De Iglesia Mayor de la Asunción de Noestra Señora werd van de 12e tot de 14e eeuw gebouwd naar voorbeeld van de Kathedraal van Ávila. De Romeinse brug, oorspronkelijk al door de Romeinen gebruikt, is geconstrueerd in ongeveer 1100 in de huidige Romaanse stijl. Zulke Romaanse bruggen hadden een toren in het midden, maar die is tijdens een van de vele oorlogen afgebroken.

PIEDRAHITA

Door naar Piedrahita over een éénbaans binnenweggetje, waar we bijzondere stenen zagen en knibbel-knabbelhuisjes. In Piedrahita (wat een naam) zagen we het paleis van de Duques de Alba en een oude Romeinse brug. Deze stad ontstond rond 1189 tijdens het koningschap van Alfonso VIII. Het Palacio de los Duques de Alba werd in 1755 gebouwd op de resten van het kasteel van de familie Álvarez de Toledo in Franse Barokstijl.

Na al die cultuur, werd het weer eens tijd voor de inwendige mens > waar is hier een restaurant? Wij vonden restaurante El Rúbio (de blonde) alwaar wij voor slechts € 9 p.p. een heerlijk en uitgebreid diner verorberd hebben. Natuurlijk met wat geestrijk vocht, zoals een lekker rood wijntje. Bij de koffie kregen wij nog een chipito, dit keer met een vrucht in de fles. Het lijkt er niet op maar volgens 'de blonde' was het komkommer arujo. Het was pittig van smaak, laten we het daar op houden.

We stonden geparkeerd op de voormalige veemarkt, waar de dieren nog gewogen werden met ouderwetse meetapparatuur. Helaas niet goed op de foto gekregen. Mancha moest nodig een plas en spelen.

NOGMAALS PLASENCIA

Aangezien ik donderdagmiddag laat mijn fotoalbum af had en ingestuurd had, was er een behoorlijke last van mijn schouders gevallen en kon ik ook eens een boek lezen. Wim las het ene boek na het andere uit en dat leek mij ook wel wat. Maar we moesten nog een keer naar Plasencia om twee redenen: ten eerste moesten er boodschappen gedaan worden (Lidl) en ten tweede we hadden het aquaduct nog niet bekeken. Okay, geen boek maar een aquaduct, aldus geschiedde.

Het ziet er Romeins uit (volgens Wim), maar is rond 1500 gebouwd op de plaats waar er in 1100 ook een aquaduct gebouwd was. Dit vervoerde – uiteraard – water naar de stad vanuit de bergen. Er zijn 55 grote bogen en het heeft een enorme lengte. Het was wel aardig, maar het waaide zo hard en het was behoorlijk koud, dat ik er al snel klaar mee was. Wim gelukkig ook.

En dus was het weer tijd om te gaan eten. Waar konden we dat beter doen dan in Regino met die heerlijke sappige solomios. Hmmm lekkuurrr!! Dit alles om afscheid te nemen van de Valle del Jerte. Want het vertrek was weer aanstonds.

PRIJSVRAAG

Foto d114 is een boom met ooievaars. Hoeveel ooievaars zitten er in deze boom? Wie het denkt te weten, stuur een email naar [email protected]. We verloten een fles cava onder de goede inzenders en over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd anders dan wie de winnaar is.

HET WEER

We hadden prachtig weer, heerlijk veel zon, soms – ik durf het bijna niet te zeggen – vond ik het een beetje te warm. Pas op de laatste dag was het wat kouder en winderiger.

VOLGENDE KEER

We zijn dan weer een camping verder in ons verhaal en staan in Figueruela de Arriba waar we nagenoeg de camping voor onszelf hebben. In de buurt is een 'wolvenpark' en dat hebben we natuurlijk bezocht. Hierna hebben we een blog over Belinho in Portugal en dan over waar we nu zijn in Louro in Gallicië. We lopen in, mede dankzij het belabberde weer hier.

Natte groeten uit Louro (vlakbij Muros en een uur rijden van Santiago de Compostela) van Wim, Marijke en Mancha

13 mei 2017

Foto’s